Scritti in lingua

Poesie

 

 

A   SPRING   THOUGHT

 

Time flies, time flows

And while elapsing

I realize how far happy

I this winter was.

 

Now that you’re no more

A part of me, another myself,

I realize I am going far from you

Day after day……

 

(1987)

 

MES  MOMENTS   A  PARIS

 

Il y a des grandes avenues

Des monuments, des bouquinistes

Le long de la Seine……

Il y a beaucoup de couleurs,

Des amusements et des plaisirs

Qui me souvient encore……

Il y a la tour

Aussi haute, aussi cèlèbre

Qui me semblait énorme

Il y a mes souvenirs

Mes journées heureuses et mes éclats

Qui retentent encore

Aujourd’hui dans mon ésprit.

 

(1996)

 

MIJN HERINNERINGEN AAN  NEDERLAND

 

Nederland is een klein land. Jullie denken misschien dat er in Nederland  weinig mensen wonen, omdat het een klein land is. Maar dat is niet zo; Nederland heeft een grote bevolkingsdichtheid.
Er wonen hier twaalf en een half miljoen mensen. Per vierkante kilometer telt het land bijna 400 inwoners.
Enige jaren geleden ben ik met mijn vrienden in Nederland geweest. ‘Holland’ is klein en mooi. Het is prettig om aan de klompen, molen, tulpen, gulden, kaas en…de zee terug te denken. Je ziet verder veel water als je door Nederland reist. De rivieren, de kanalen en de zee zijn erg  belangreijk voor de economie van het land. Ik zie ook de Nederlandse kinderen terug zij  hebben allen  blauwe ogen en blonde haren.
Ik was twe  dagen in Amsterdam. De stad heeft brode grachten  en grote pleinen maar was er koud. En het regent er  altijd…. Ik herinner me vooral het Rijkmuseum van Amsterdam. Dit museum, dat het  grootste  en beroemdste  van  Nederland is, bezit een uitgebreide kollektie kunstschatten. Vooral de 17de eeuw, warin met name de  schilderkunst tot grote bloei kwam, is goed vertegenwoordigd.
Allen al de schilderjen van Rembrant, waardoor het museum grote internationale  bekendheid verwierf, zijn een bezoek zeker ward. Het museum is zo groot dat men onmogelijk alles in een keer kan zien.
Ik bezocht ook Prinsengracht 263. Het huis waar Anne Frank en de anderen ondergedoken zaten, en dat nu een museum is. Het wordt beheerd door de in mei 1957 opgerichte Anne Frank Stichting, die zich als eerste doel stelt om het Achterhuis, dat door het Dagboek wereldwijd bekend is geworden, in stand te houden.Ik genoot van de schitterende opnamen an vooral  ook van de prachtige kleuren.

                                        

                                                                         MADDALENA DE LEO   (1998)

 

Two extracts from:   A STORY BY CHANCE, a tale written by Maddalena De Leo, 2005

 

LOCKED GAZE   (from ch. 3)

 

When they gazed at each other, it was an instant union, one of those very raremoments in which  you know you are in front of your twin spirit and that no other human being on earth can ever share with you that same special feeling.
Could this  be true or was it just a mere fancy of the mind? Soft green eyes and dark-olive green eyes shimmering and melting together in a piercing gaze so intense it can brighten  the sky.

Each lost in a universe of understanding and power … a marvelous unpredictable miracle.

In the same instant their locked gaze mirrored the sea, and all the seas throughout the world while it reflected the purest green moss in the most flowered  moors.
And it became at once a blessed and unique communion of souls!   
 

 

MISSING SENSATION   (from ch. 9 )

She missed him so much that  it didn’t seem possible it could happen but it was so. The intensity of the sensation, the peak of sorrow she felt within her heart puzzled her since she  had never experienced it  in her entire life.
She couldn’t see him, and as she never heard his voice on the phone she was dying bit by bit, day by day, and would have pined away within herself if he failed to make contact soon.
She missed him and all the poetical world they had built together in the short time they shared.
 The memories they built were all disappearing bit by  bit, and she knew in desperation that in time she would have forgotten  his voice, his smile, and  his piercing green eyes looking so intently at her.
 Why should it be so? Is there a forlorn destiny written in heaven for some of us? If so, how bitterly and deeply sad it was for her to be left a solitary and melanchonic girl who had fought so much in life to find at last the only person really worthy  of her  sensibility.
 She missed him enormously and was certain he must miss her. Weren’t they two twin spirits?
 She wanted to know. She must  know.